Dus voordat ons nieuwe avontuur begint, ga ik even mijn geheugen op de proef stellen. Wat hadden we ook alweer gedaan die laatste dagen in Turkije?
Overal waar ik kom wil ik de mooiste plekjes opzoeken, dus ook in Turkije. Het lag deze keer alleen niet zo om de hoek. Dan maar een autootje huren en op zoek naar bergen. Zonde trouwens dat we niet echt van die goede wandelpaden tegen zijn gekomen, dus moesten we maar onze eigen weg vinden. We zijn omhoog gereden en daarna nog verder omhoog waarna we zijn uitgestapt en wat rond zijn wandelen. We kwamen uit bij een terrein met een waarschuwingsbordje, geen idee wat daar op stond. Er leek niemand in de buurt en Kenneth liep maar het terrein op om even te zien of hij nog een mooier plekje kon vinden om van het uitzicht te genieten. Ah vooruit, ik liep met hem mee en hoe verder we doorliepen des te gerustgesteld ik werd. Tot we ineens geluid hoorde, hmm.. Een geit? Ja een geit. En toen kwam er ineens een hond achter de geit vandaan. Eerst bleef hij strak staan en wij ook. Ineens leek het niet meer zo’n schattig hondje en kwam hij al blaffend op ons afgerend.. Oké oke wegwezen hier! Gelukkig rende de hond ons niet helemaal na en kwamen we uiteindelijk uitgeput bij de auto aan. Oké genoeg gewandeld xD. Let’s go back 🙂
We hebben nog een beetje over het strand gewandeld, en nog een fijne tijd gehad. Maar inmiddels zitten we in Bangkok met z’n tweetjes. Dus daar snel meer over!
