Na even soort van uitslapen hebben we afscheid genomen van onze vriendjes en zijn we met een minibusje naar Pai gegaan. Op ons bonnetje stond dat de bus er een half uurtje over deed, maar dat leek me al raar, omdat Pai toch echt wat verder uit de buurt lag. Hij deed er uiteindelijk vier uur over, en het was een helse rit. Het leek wel een racebaan; bergop, bergaf en scheurend door alle bochten. We waren blij toen we halverwege er even 15 minuutjes uit mochten. Volgens ons was wagenziekte gegarandeerd bij deze rit, zelfs de chauffeur hing uit het raam. De tijd kroop voorbij en we waren nog nooit zo blij geweest om ergens te arriveren.
We liepen naar ons hotel, en guess what, we kwamen een junglebuddy tegen toen we er nog geen vijf minuten waren. Hij sliep toevallig ook bij villa de pai, alleen hadden wij een superchill hutje met hangmat, en hij sliep in een gezamenlijke ruimte. Hij was ook al junglebuddies tegengekomen en we spraken af om savonds samen nog een drankje te doen. We hebben alleen maar het centrum gezien die dag, en we baalden dat we niet langer konden blijven omdat we ons vliegticket naar Phuket al hadden geboekt. Het was een superfijn sfeertje daar, lekkere muziekjes, kleine stoeltjes, onwijs veel gezellige plekjes met veel hippies en hipsters, sjonge! Savonds gingen we naar een reggae bar, gezellig aan de caprinias en kwamen we raar genoeg nóg meer bekende tegen. En we zijn hier pas maar een weekje! We overlegde wat we met onze zeldzame tijd hier konden doen morgen, en we besloten om met zn alle scootertjes te huren! Niemand van ons had dat ooit gedaan, maar wij hadden de beste mindset; gewoon doen! Het was wel spannend, want het kon best druk en chaotisch zijn op de weg. We zijn weer op cinderella-tijd naar bed gegaan, zodat we lekker op konden staan voor ons avontuur.
Kusjes uit Pai,
Indira en Sanne
