Dag mensen! Daar ben ik dan, vanuit Sao Miguel. Net aangekomen op ons tweede verblijf, Pedras do Mar. Maar ik zal eerst nog even bijkletsen over de eerste paar dagen.

Helaas had weeronline.nl ons al verklapt dat het weer niet echt mee zou zitten deze week. Hierdoor hadden we ook geen hoge verwachtingen en gingen we een beetje met de gedachte ‘het is beter dan thuis op de bank zitten’ weg. (Don’t worry, ik onderschat bankhangen overigens echt niet!) Eenmaal aangekomen met het vliegtuig was het ook niet meteen heel overtuigend. De vluchthaven was trouwens maar heel klein, en we kregen bij het autoverhuurbedrijf ook al niet de auto mee waar ik op hoopte. Maar we waren tevreden en namen kleine tegenslagen met gemak voor lief. Misschien omdat we al lang blij waren even weg te zijn. We reden naar ons huisje dat we hadden geboekt. Het huisje was ontzettend sfeervol! En wat een verrassing, ik kreeg migraine. Paracetamol lag nog thuis, netjes opgeborgen in de keukenla. We hadden nog niet gegeten dus misschien knapte ik daar iets van op. Na een hele zoektocht naar een tentje dat iets te eten had, kwamen we aan bij een soort snackbar. We bestelden pizza, maar na twee stukken (en eigenlijk ook al voor die twee stukken) wilde ik alleen nog maar in een bedje kruipen en lekker slapen.

Gelukkig voelde ik me de dag erna al iets beter. Sven wilde rekening met me houden en even een dagje rustig aan doen. We reden terug naar Ponta Delgada, maar dan wel de touristische route. We reden door de bergen en langs de kust op slechte wegen, maar het was eindelijk zo mooi zoals op de foto’s. Ik was  super enthousiast, ook al waaiden we zowat weg als we de auto uitstapten. In Nederland zou het ondertussen al code rood zijn. Maar de Portugezen zijn wel wat meer gewend. Na heel wat tussenstopjes en uitkijkpuntjes kwamen we eindelijk aan bij het shoppingcenter waar we lekker hebben gewinkeld en gegeten. Hier is alles elke dag van 10 tot 10 uur open.

De dag erna was het wederom slecht weer, en zijn we naar de decathlon gereden om wat waterdicht spul te halen. Zo, laat dat ***weer maar komen. Ondertussen hebben we al een paar kleine uitstapjes erop zitten, naar de vuurtoren en warmwaterbronnen bijvoorbeeld. Het eiland heeft ook echt twee kanten. Hier liggen nette huisjes vast aan vervallen en verlaten panden. Het straatbeeld is bijzonder. Slecht onderhouden gekleurde huisjes met het mooiste uitzicht. Er zijn ook veel koeien en straatkatten.

Nu hebben we een hotelkamer met zeezicht. De zee is wild en het miezert. Gelukkig zitten we binnen en is hier vanalles te doen. Dus we gaan eens even op ontdekkingstocht.

Leuk dat je tot hier bent gekomen 😉 Tot snel!