We zitten alweer in een busje, nu naar de westkust van Phuket waar we helemaal niet naartoe willen. Maar toch zijn we onderweg er naartoe. Ik geloof dat dit backpacken in volle glorie is. Halleluja. Nou, het zit zo…
Gisteren stonden we met goede moed op, we zouden een dagje doorbrengen op Phuket en dan snel door naar de eilanden. Dat was het plan. We gingen voor een ontbijtje, en liepen de verkeerde richting op. Een vrouw wees ons namelijk naar het central festival, omdat ze dacht dat lokaal voedsel te pittig voor ons zou zijn. Festival klinkt leuk, is het niet. Het is een megagroot shoppingcenter met echt alles, bouwmarkten, eettenten, winkels, noem maar op. Daar eten besteld, iets met rijst (joh), en een club sandwich. Ik denk hey een boon, nom nom, was het een Chili peper. Nou dat heb ik geweten, ook vanochtend nog.. we wilden er heel graag weer weg, maar de taxi was belachelijk duur. Het was weer gaan regenen, het weer vertegenwoordigde onze gevoelens. Dan maar poncho’s en lopend terug. We probeerde positief te blijven, maar toen we de trap van de brug niet op mochten bij het winkelcentrum hadden we daar wel moeite mee. Helemaal omgelopen, mochten we alsnog niet de brug over.. bleek de royal family er onderdoor te moeten, waardoor er niemand de brug op mocht. Oké, dat was wel bijzonder! Even wachten dan maar. Daarna over drukke wegen naar het centrum gelopen, grotendeels zonder stoep. Want lopen doen ze hier volgens mij niet, ze bleven maar naar ons roepen; ‘where are you going?!’.
Richting centrum, Phuket town is maar kut. We kwamen Chris tegen, die ons wegwijs maakte. Hierdoor werd alles weer draaglijker, en we hadden er zelfs weer plezier in. We liepen de heuvel op en hij vertelde van alles. Over dat meer dan 75% van de jongens hier homo was, omdat het hip was om gay te zijn. Ja wij geloofde er eerst ook niks van, maar toen we die berg af liepen, en er op gingen letten kon je het écht heel goed merken.
We wilden weg, maar konden niet meer met de boot omdat het te laat was. That sucked.. dat betekende dat we nog een nacht op Phuket moesten doorbrengen.. minder tof. We zijn met andrea, een Duits meisje dat al 9 maanden rond aan het reizen was nog een drankje gaan doen. Alweer netjes om cinderellatijd naar bed, want we willen naar phi phi!!
Sochtends vroeg bagelontbijt met Andrea, doei gezegd en dat busje in naar de haven, weg hier. Op de haven iets van twee uur gewacht, werd er omgeroepen dat de boot niet meer ging… huh?? Was dat ook een mogelijkheid? Geloof me, ik mis de NS. Oké, now what? Naar de westkust dan maar? Heel vreemd zo’n plotselinge change of plans.
En zo komen we in het busje…
——–
We gingen gratis naar Phatong beach, meer dan gratis hadden we ook niet willen betalen.. het busje was verschrikkelijk krakkemikkig, en de bestuurder een chagrijnige tito. Heerlijk hotelleke uitgezocht en op onderzoek uit. Het was er onwijs toeristisch! Heel, maar dan ook écht heel veel barretjes, eetgelegenheden, hotels, massagesalons, noem het maar op. En homo’s natuurlijk. Het was onverwachts toch wel erg leuk!! Even een fijne strandwandeling gehad, hand in hand, in hand. Het lukte ons niet om te parasailen voor 20 baht, dus zijn we maar naar bed gegaan. We moesten even wat slapen, anders lukte het niet om de nacht door te houden, HOLLAND!
Ik had een van Persie shirt gekocht, we kregen écht heel erg veel positief commentaar op straat, de grote meerderheid was voor Nederland. Er waren heel veel oranjeshits, maar heel weinig Nederlanders. We hebben ons weer verzameld, en de wedstrijd gezellig samen gekeken. Rukwedstrijd.. Dus om half 6 maar de walk of shame begonnen naar het hotel.
2 uur slapen max? En eindelijk opnieuw naar de boot, en dit keer ging die wel, Yeahh, phi phi island, here we come!!
Hopelijk was dit de enige tegenspoed, maar we maken er sowieso het allerbeste van!
Liefs!
