Oké, is het nou ke-dengedeng of knegedeng, of? We zitten in ieder geval in de nachttrein naar Chiang Mai, met twee random Thaise mannen in onze slaapcabine. En wat hebben we vandaag allemaal gedaan? Nou..
Vanochtend na zo’n drie uur slapen zijn we naar het ontbijtbuffet gebanjerd met onze zware hoofdjes. We aten onze sidedish vers fruit en lachten elkaars gare koppen uit zoals het hoort. Na een frisse douche, spullen pakken, alles regelen zijn we wederom Bangkok ingelopen. Meteen in de eerste straat stonden we naar binnen te gapen bij een Thaise art workshop. We werden spontaan uitgenodigd om even binnen te kijken, en 10 minuten later hadden we een nieuwe afspraak in onze agenda’s staan! Ze vroegen Indira om model te staan voor een portret schilderij.. nou, je had haar gezicht moeten zien! Ze keek als een konijn die bijna word aangereden. Ik sprak de wijze woorden van ‘Nike’ uit; ‘Just do it.’ en knipoogde. En ik zag in haar oogjes dat ze het eng, maar stiekem ook heel tof vind en dus zei ze uiteindelijk toch ja. Van mij gaan ze diezelfde dag een aquarel schildering maken van mijn krullenkop, en ik kijk er ook erg naar uit!
Ondanks dat we steevast bleven zeggen dat we tuktuks maar onveilig vonden hebben we ons over laten halen door een local, hij was leraar dus we dachten dat hij het wel zou weten. We zouden voor 20 baht (zo’n 45 cent) met de tuktuk mee kunnen omdat ze Thailand aan het promoten waren. Uiteindelijk hebben we 150 baht betaald zodat hij ons niks meer probeerde aan te smeren. We hadden het geld er wel voor over, want we waren echt blij toen we van hem af waren! Het was wel zeker een unieke ervaring.
Op de markt heb ik leren afdingen van Indira, ze was echt een natuurtalentje ;)! Toen ik en mijn shoppingadvisor over de markt liepen en onderhandelden, hoorde ik zwaar regelmatig het woordje ‘meh’ waardoor het voor mij duidelijk was dat het écht veel goedkoper kon. Het was te warm om nog langer op de markt te blijven dus hebben we een ‘verkoelende’ duik genomen in het zwembad.
Maar nu zitten we dus in de trein, gezellig te giebelen op een bed achter een gordijntje, kletsend over flippo’s, Guus Meeuwis, crackers, sokken en alle indrukken van de afgelopen dagen. Kedegedeng, kedegedeng, Oehh Oehh! Die Chinese donuts waren trouwens écht heel lekker en de squiddy was shitty. En smelly in my belly. Sorry, wij zijn melig, wij gaan verder giechelen! Nog 10 uur in de trein en dan zijn we er!
Tot snel, heel veel liefs vanuit Thailand,
Indira en Sanne 🙂
