Dag mensen,
Vitamine D is in Nederland momenteel alleen te verkrijgen in een potje. Maar nog beter dan een potje is de zon opzoeken daar waar hij nu wel aan het shinen is. Spanje? Nee, daar hebben de wolkjes ook de overhand. Meer richting Griekenland en Turkije daar is het lekker weer. Snel boeken, voordat het gaat regenen. Dus dat hebben we gedaan. En nu liggen Kenneth en ik in een hangmat aan het strand. Hij verteld me dat hij ook een hangmat wilt terwijl ik tegen hem aan lig met de zon in mijn gezicht.
Gisteren zijn we aangekomen. Ja, ook 3 kilo, maar ik bedoelde op onze vakantiebestemming hier in Belek. Meneertje had nog nooit gevlogen, maar ik was nerveuzer dan hem. Het was een fijne vlucht, en een mooie ‘kiss the ground’ landing. Ik keek even om me heen en jawel, een kort slap applausje klonk even daarna. Misschien maar beter dat de piloot het ook niet mee had gekregen. Ik zou geen applaus willen op mijn werk, dat ik bijvoorbeeld een jira ticket afwerk en hem op done zet en dat de projectmanager al applaudicerend naar me toeloop en me een schouderklopje geeft. Moet ik daarna zeker ook nog trakteren op taart. Alhoewel taart wel nice is. Of dat Kenneth een kozijntje plaatst en dat de bewoonster met een feesthoedje en blazend op een toetertje naar boven komt lopen met een schaal zelfgebakken koekjes. Wel veel beter dan een applaus.
Ik schrijf wel dat ik 3 kilo ben aangekomen, maar dat is dan zeker niet van het avondeten. Voor een vegetariër valt zo’n beetje alles af en zit je uiteindelijk te kijken met wat frietjes, groenten en sla. Ik voel me net een konijn. De 3 kilo zijn dan ook van alle zoete taartjes en lekkernijen die we hier gratis naar binnen schuiven. Want all in is nieuw voor mij. En wij zijn Hollanders. Dus dan weet je het wel.
Wij gaan even met onze blote voetjes hand in hand over het strand wandelen. Zoals elke cliché vakantiekaart. En nog een keer het weer in Nederland checken, want als het daar kutweer is, geniet je toch net iets harder.
Liefs
